Γιορτή

Δεν θα σου πω για τις άγρυπνες νύχτες και τα αξημέρωτα λογία.

όχι.

Θα σου μιλήσω για το τώρα.

Αυτή την κραυγή που βγήκε απτό στόμα της μάνας.

Τον ουρανό που χόρευε μαζί μας, την δικαίωση για όλους εκείνους που έφυγαν νωρίς αλλά δεν έφυγαν ποτέ.

Εκείνους που κουβαλάμε μέσα μας σαν προσευχές.

Το παιδί που λαβωμένο κείτονταν σε μια αγκαλιά.

Τα χρώματα που πάλευαν να τα μαυρίσουν.

Θα σου μιλήσω για την βαθειά ανάσα που κρατούσαμε όλοι χρόνια τώρα και τον αέρα που γέμισε τα πνευμονία μας.

Σήμερα έχουμε γιορτή.

Κανείς να μην αφήσει χώρο στον φόβο.

Κανείς να μην κρυφτεί άλλο πια.

Το μίσος δεν είναι συναίσθημα, το τσάκισε η ΜΆΝΑ.

Το τσάκισαν χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους.

Σήμερα, στο τώρα έχουμε γιορτή.