Με ρωτουσαν που χαθηκες και η αληθεια εινα πως ουτε καποιο ταξιδι εκανα , ουτε δουλεια βρηκα. Αν βεβαια τα ταξιδια του μυαλου εχουν υποσταση στον κοσμο σας , τοτε ναι ελειπα σε ενα υπεργαλαξιακο ταξιδι, για την ακριβεια προσγειωθηκα στο τριτο αστερι δεξια κοντα στην μεγαλη αρκτο.
Εσυ ενιωσες ποτε την αναγκη να χαθεις? να μην εχεις καμμια επαφη με τον εξω κοσμο? να κανεις ενα ατελειωτο cocooning με την εκουσια μοναξια σου, κατα τα αλλα?
Γιατι ειναι φορες που το να χαθεις μεσα σε μια αγκαλια ειναι η μονη λυση, ειναι φορες που πεφτεις ολοκληρος σε ενα τελμα και ολα ειναι τοσο θορυβωδη , το μονο που θελεις ειναι να κλεισεις τα ματια και τα αυτια σε εναν κοσμο που ουρλιαζει ολο και πιο δυνατα.
Δεν ειναι λυση ακουσα να λες, εσυ και εσυ και ο αλλος ,ολοι δηλαδη, ομως αυτη η ιωση καταθλιψης ειναι φιλη μου, την “κολλαω” παντα τετοια εποχη ,παροτι ντυνω καλα την ψυχη μου εχω χαμηλο ανοσοποιητικο αντιστασης.
Ομως γινομαι καλα ρε παιδι μου, επανερχομαι αισιοδοξη και δυνατη ετοιμη για νεες μαχες και συγκινησεις , τα βιβλια μου ,το γραψιμο, η οικογενεια μου και ο γνωστος πια σε ολους μας ενοχος, ο καναπες μου ,ειναι η αντιβιωση μου.
Μην αφησεις την “ιωση” να γινει χρονϊα , η ιαση ειναι εκει ,μεσα σου..
Leave a Reply