Μια στιγµή όλα.
Μια µικρή χαραυγή και ένα βλέµµα, να κλείνει η πόρτα και να αφήνεις το µισό χαµόγελο να πέφτει στο πάτωµα.
Έξω βρέχει και µέσα σου ήλιος, το άλλο µισό χαµόγελο το πήρες µαζί σου.
Θα ντυθείς και θα βγεις στον κόσµο, θα παρατηρήσεις τους ανθρώπους στο τρένο και στο σινεµά.
Θα κλάψεις κρυφά στην τουαλέτα, θα ανακατέψεις τα µαλλιά σου και θα βάλεις το πιο κόκκινο κραγιόν σου, να ταιριάζει µε τη φωτιά µέσα σου.
Θα κλωτσήσεις την πέτρα και στην αντανάκλαση απ’ το ραγισµένο τζάµι θα δεις πόσο άλλαξες…
Μια στιγµή.
Κι έπειτα θα ακούσεις µουσική, αυτό δεν έκανες πάντα;
Θα βυθιστείς µέσα της και θα χορεύουν οι θύµησες.
Θα θυµηθείς.
Ναι. Θα θυµηθείς µια στιγµή και σε αυτή τη στιγµή θα γεννηθείς και θα πεθάνεις άλλη µια φορά.
Για µια στιγµή.
Όλα µια στιγµή.
Leave a Reply