Θυμαμαι τα βηματα σου στα σκαλια.
Το βλεμμα σου στο σκοταδι και τα ποδια να τυλιγονται στην μεση σου.
Να σε τρομαζουν οι σκιες απτο κλειστο παραθυρο και να σου τραγουδαω. Να συναντιουνται τα ματια μας στην συναυλια και να ξερεις πως παιζουν το τραγουδι μας.
Να γελας με το χτες και να μου υποσχεσαι το αυριο.
Να κλεινεις τα αυτια σου στα θελω μου και να χτυπας με μανια την πορτα πισω σου.
Να σκαρφαλωνω στο καπω του αυτοκινητου σου και να πινω την μπυρα σου, να μου σφιγγεις το χερι στον υπνο σου.
Να λες δεν θα μαγαπας αυριο αλλα εγω να σε αγαπαω για παντα.
Να φευγεις
Να γυριζεις
Να μην μπορω
Να μην μπορεις
Να χανομαστε απο ολους αγκαλιασμενοι στην αιωρα μας, να φωτογραφιζεις για μενα ηλιοβασιλεματα,να μου χαριζεις ενα κυμα ,να κλαιω χωρις λογο στα χερια σου.
Να ξερεις τι εθαψα μεσα μου, να ξερω οτι ξερεις.
Να μην μου μιλας για μερες, να φευγω με το ποδηλατο μου μεστην νυχτα.
Να χτυπας τα κουδουνια απτο ξημερωμα και να κυλιομαστε στα πατωματα.
Να σε ταιζω στο στομα και να πειναω μονο για σενα.
Να μην σε χορταινω.
Να μου ζητας κι αλλο και να στερευω.
Να με ξεχνας.
Να με θυμασαι.
Τοσα να ορφανα.
Leave a Reply