panic a fuck

Και οι δυο ειχαν κοινο στοχο.
Να μπουν ο ενας μεσα στον αλλο , εκεινος κυριολεκτικα,εκεινη μεταφορικα( οχι πως η αλληλεπιδραση θα την χαλαγε).
Μετα απο πολλες εισαγωγες,εξαγωγες,απειρα μπουκαλια φτηνου κρασιου και τηλεφωνηματων μεστην νυχτα,νικητης ηταν εκεινος.
Γεματος εμπαινε,γεματος εβγαινε.
Εκεινη?
Αδεια και ανικανοποιητη,απτον οργασμο της σχεσης.
Ηθελε να εισχωρησει στο πετσι του μπαινοντας απτο ματι του(το εβλεπε σε ονειρο σου λεω!)  και κατεβαινοντας απτον λαρυγγα με γογγυτο να κατσικωθει στην καρδια του, αμ δε ομως, fuck buddies.
Τι να κανει , τι να πει, καθως εξαντλησε ολες τις πιθανες “παγιδες” συναισθηματικου μπλεξιματος και ξαπλωσε φαρδια πλατια σε ολους τους καναπεδες των κολλητων της κανοντας ταβανοθεραπεια και εφοσον υπεραναλυσε ολες του τις κινησεις κατεληξε στο να μεινει και να το ευχαριστηθει μεχρι να ερθει εκεινο το παλιαλογο με τον πριγκηπα πανω που ερχετε μαλλον απτην ζανζιβαρη και εχει χαθει (δεν εξηγειται αλλιως).
Η σαρκα αδηφαγα παιδι μου , εκαιγε στα χερια του ,σπαρταρουσε και η ψυχουλα ,αλλα η μονωση του κορμιου δεν μαρτυρουσε τιποτα.
Το “επαιζε” ανετη και ωραια, εκανε διαλεξεις στους φιλους και γνωστους μιλωντας περιτρανα για την ελευθερια του ατομου.
Μονο που καθε φορα ερχοταν πιο κοντα σε αυτο που προσπερνουσε και μη μπορωντας να το εξωτερικευσει στο περιβαλλον της , συναντουσε την εμμονη της στον υπνο της.
Ετσι καθε βραδυ μονομαχουσε, ιδρωνε -ξειδρωνε  , του κρατουσε το χερι, τον πηγαινε σινεμα, του εγραφε ποιηματα..
Διπλη ζωη με την παρτη της , καταλαβαινεις?
ολη μερα ρουφουσε λαγνα με το προσωπειο της ,τα βιαστικα ραντεβου τους και τον χαιρετουσε γνεφωντας , τα λεμε το βραδυ! Ποτε δεν ειχαν βρεθει βραδυ, ειχε υποχρεωσεις , φιλους, δουλεια μπλα μπλα οποτε το
ειχε θεωρησει αστειακι, απο εκεινα τα δικα της  , τα ρομαντικα (θεος φυλαξοι) και κουναγε ειρωνικα το κεφαλι με ενα μισο γελιο.
Μισο γελιο ε? μισανθρωπος, μιση ζωη.
-ειμαστε φιλοι ρε? την ρωτησε, αφου εκεινη ειχε πια μπει σε χειμερια ναρκη, κοιμοταν οπου εβρισκε
κατι σαν ναρκοληψια, καθε φορα που την εθλιβαν οι σκεψεις με μαγικο τροπο ο οργανισμος της την
καθοδηγουσε ..στο κρεββατι της.
Κοιμοταν που “κοιμοταν ορθια” απο τοτε που τον γνωρισε τελικα το εκανε σταση ζωης.
-Τι να ειμαστε?
ναι, ναι ειμαστε.
-παμε σπιτι μου? μου ελειψες ειπε εκεινος
Ξαπλωμενη στον καναπε ,χιμηξε πανω της .
Ματαια.
Δεν ξυπνουσαν τα παθη, οι αισθησεις, ειχαν ολα νανουριστει απο την εγωκεντρικη αναισθησια του, ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ.

η επεμβαση πετυχε , ο ασθενης κοιμηθηκε.

–