Ακίνητη

Σου μιλούσα.

Πλυθυντικος αριθμός για έναν αυθαίρετο ενικό.

Μονή στο δωμάτιο.

Κοιτούσα σκοτάδια στα ματιά.

Δεν ερχόσουν τότε δεν ήρθες και τώρα.

Κι από όσα είπαμε δεν κατάλαβες λέξη.

Το σώμα άδειο από έκρηξη και το στόμα γεμάτο πόνο, ματώνω τα δάχτυλα

Θέλω να με αγγίξεις.

Στο μέτωπο ξεσπούν καταιγίδες και στα όνειρα φυσάει βοριάς μην σε νοιάζει πια.

Ξέχασα πως ήταν.

Μόνο που έμεινε η θλίψη.