Ασε με ονειρευομαι

Ξυπνησα απτο δυνατο του σκουντηγμα,ακουγα μεσα στον βαθυ υπνο την ηχω μου να κλαιει με λυγμους μα ηταν πιο δυνατη η επιθυμια να βυθιστω στο απεραντο του ονειρου μου

-υσηχασε ειπε,μου σκουπισε τα ματια ,εφιαλτης ηταν.

Η επιμονη επαναληψη του ιδιου εφιαλτη παρολαυτα αρχισε να παιζει κυνηγητο με την υπομονη μου εκεινο το βραδυ,το δραμα κορυφωνοταν δε, καθε φορα που χαλαρωνα στην αγκαλια του μορφεα με μια πιο σπλατερ εκδοχη.

Ειναι υποσυνειδητο?μαζοχισμος/ταλεντο στο σεναριο που δεν ειχα ανακαλυψει ακομα?το περιεργο ειναι πως την επομενη μερα δεν θυμομουν λεπτομερειες και ξεθωριαζε ολοενα και πιο πολυ ο εφιαλτης-οσκαρ μου .

Ειναι μερες που ονειρευομαι με τα ματια ανοιχτα ,φοραω το μικρο μαυρο φορεμα για να παραστω στις καννες ως αλλος ταραντινο σε γυναικεια εκδοχη

Ειναι αλλες νυχτες που ως μαμα αγοριου 5 ετων ονειρευομαι πως ξιφομαχω με τερατα και δρακους για να γλιτωσω απτα τρομερα τους δοντια ,γινομαι νεραιδα και με ραβδι μαγικο εξαφανιζω τον ρατσισμο ,τους πολεμους και την πεινα.

ΑΓΧΟΣ θα μου πεις εσυ ,ξερω..κριση -φοβιες- μπλα μπλα..Εγω παλι θα σου πω πως αν μου ζηταγες να χαρακτηρισω τον εαυτο μου θα ελεγα πως ειμαι ονειροπολα και θελω να παραμεινω,καμμια κριση ,φοβος,ασχημια δεν θα μου στερησει το δικαιωμα να ονειρευομαι ειτε με ανοιχτα ειτε με κλειστα ματια,χορευοντας με αστερια η σκοτωνοντας μακαρονοτερατα..ονειρευτειτε γιατι χανομαστε