flashmob

Ξυπνουσε με την ιδια αισθηση απωλειας.
το κοχυλι παντα διπλα στο κομοδινο,χαμογελουσε με τα χαλια της και στο αυτι της μετεφερε μυνηματα απο την θαλασσα, τα κυματα γεμιζαν τα ματια της και ο αερας μπερδευε τις σκεψεις της.
Μονη με ενα  ειρωνικο κοχυλι, ασχημη φαση φιλε μου.
Σηκωνε τον εαυτο της και του εφτιαχνε καφε, το βλεμμα εξω απτο παραθυρο χλωμο αντικρυζε εναν κοσμο αδειο απο εκεινη, ενα αστειο χωρις ηχο , αυτο ηταν.
Μια βουβη παραλαγη του εαυτου της. Ενα ηλιθιο αστειο.
Ανεργη για μηνες , μια σπασμενη τηλεοραση και κανενα χομπι.
Φιλους ανεργους , κανενα μεταφορικο στην συντροφικοτητα , πληρης αποξενωση και ταυτιση.
Η ιδια ενοχλητικη διαφημιση στο ραδιοφωνο , μορφασμοι αηδιας και επειτα μια μελωδια γνωστη
yann tiersen και το δωματιο γεμιζει φως και ζεστασια, στροβιλιζονται οι αναμνησεις σαν πολυχρωμο καρουζελ και το προσωπο του ζωγραφιζεται στα ματια της .
Καμβας τα ματια.
Ατυχος οποιος δεν ειδε στα ματια του να σχηματιζεται το απειρο, σκεφτηκε και ηθελε απεγνωσμενα να ακουσει στερεονοβα, ηταν η συνδεση της με το χτες ,
με το 16 χρονο κοριτσι που ηταν καποτε, με τα χρωματιστα μαλλια και τα διαφανα ματια που ολους τους χωρουσαν , το κοριτσι με την καρδια μπαλονι που με μια ανασα της εκτοξευε στο απειρο που τοσο αγαπησε..
Υστερα σιωπη , το κοχυλι ξεγλιστραει απο το χερι της και ο αερας κλεινει μανιασμενα το παραθυρο, η ματια εξοστρακιζει τις σκεψεις και ανοιγει την πορτα .
Αυτη την φορα καποιο ηλιοβασιλεμα θα της ψιθυρισει την απαντηση ..
Ειναι σχεδον βεβαιο πως μονο το ηλιοβασιλεμα γνωριζει..