Βαρύ γλυκό με καϊμάκι και λουκούμι στο πλάι.
Η πέτρινη επιγραφή στην πλατεία, τα γιασεμιά και η γιαγιά στο πεζούλι, τα βάσανα και τα τρεχαλητά.
Τα ζουμπούλια και η μυρωδιά του κεριού στην πόρτα της εκκλησίας.
Να σκοτεινιάζει και να ψάχνουμε τα αστέρια κι ο παππούς να αποκοιμιέται στο κεφάλι του τραπεζιού.
Το ξύλινο αυγό να βγαίνει απ’ το συρτάρι και να τους κερδίζεις όλους κλείνοντας το μάτι στη γιαγιά.
Να γεμίζεις τις τσάντες με πίτες και τεντούρα, να ρουφάς ηλιοβασίλεμα στο λιμάνι και να κλέβεις αέρα για τις τσέπες σου.
Για τα πατήματά σου.
Να γυρίζεις και να χαμογελάς.
Να σ’ αγαπούν και να τους αγαπάς.
Γλυκόπικρο γλυκό κουταλιού κάθε της βλέμμα μπροστά σου.
Να κοιτάζεις μπροστά και να γεύεσαι…
Μόνο μπροστά.
Leave a Reply