Καμμια φορά σε βλέπω να μπαίνεις στο τραμ και να φεύγεις.
Μου ψιθυρίζεις πίσω απτό τζάμι πως μαγαπας και παραλύει το δεξί μου χέρι που σε κρατούσε.
Μουδιάζω και φοβάμαι.
Καμμια φορά σου μιλάω ενώ χώνεσαι σε μια τεράστια αγκαλιά.
Και με ακούς.
Και στριφογυρνας λίγο αλλά έπειτα με ξεχνάς.
Κουνάς τα χεριά σου στο μυαλό σου σαν να έδιωχνες μύγες και χάνομαι.
Καμμια φορά μαγαπας και καμμια φορά με μισείς.
Με ακούς και μου απαντάς και οι άλλοι γελούν που μιλάς στις σκιές.
Καμμια φορά θυμάμαι εκείνο το βράδυ και τα κύματα και τα δυο σκυλιά.
Καμμια φορά μου τραγουδάς ακόμα.
Όμως καμμια φορά δεν σε αγκάλιασα αρκετά και είμαι λυπημένη.
Leave a Reply