Και μένω σε αυτά που αγάπησα κι ονειρεύτηκα.
Στα γαλάζια νερά και στην συλλογή ηλιοβασιλεμάτων.
Στις απογευματινές κουβέντες μας και στα γέλια των παιδιών.
Στις αγκαλιές και στην ανθρωπένια πραγματικότητα.
Στην αγάπη. Την αγνή ανόθευτη αγάπη και στο φιλί του γιού μου.
Στα δάκρυα απο χαρά. Απο μοίρασμα.
Ενσυναίσθηση και άγγιγμα.
Επιμένω σε άλλους κόσμους.
Μένω και επιμένω.
Ξυπνάτε να ονειρευτούμε μαζί.
Επιμένω.
Leave a Reply