Για ολα οσα δεν τολμησαμε να ξεστομισουμε
για ολα τα δακρυα
τις θυμησες και τις λεξεις
Για ολα εκεινα που σε εκαναν να χαμογελασεις
για τις φωνες
τις νοτες και τα σκοταδια σου
τα ταξιδια και τα ανοιχτα παραθυρα
τις σιωπες μας
τα ανταμωματα και τις απουσιες μας
τους δρομους
τα χερια που εδειχναν τον ουρανο
το ξημερωμα
τα αστερια που μου χαριζες
για ολα
οσα
με κανουν
να
θελω
να
αναπνεω ακομα.
Leave a Reply