Ελεγαν μην κλεινεις τα ματια οταν περπατας μα θυμασαι τα view master? Ναι αυτα που τα εστριβες με το δαχτυλο σου και σε ταξιδευαν σε δαση πρασινα και ξωτικα που σου εγνεφαν να παρεις μερος,ε,εκεινη επαιρνε μερος καθε φορα,το προτιμουσε απτον κοσμο σας.
Μεχρι που στην ζωη της μπηκε το νεραιδωτο, μια μικρη φωνουλα απτα μεσα της,που πασχιζε να ξυπνησει καθε ειδους τρελας που θα μπορουσε να κουβαλαει στους ωμους.
Την κατευθυνε στα πιο περιεργα μονοπατια, την εβαζε να κυνηγα πεταλουδες και μπαμπουρες να τους μιλαει για αστεροσκονη και μακρινα ταξιδια,να τους κρυβει κατω απτο κρεββατι και τις νυχτες να ακουει τα τραγουδια τους.
Αλλες φορες την παρακινουσε να ζωγραφισει στον τοιχο ξωτικα απο ζαχαρωτα και με την γλωσσα να πειθει τους φιλους να δοκιμασουν την γλυκια τους γευση,γελουσε με την ψυχη της η φωνουλα το νεραιδωτο μου και τα ματια της αστραφταν σαν εκρηξεις αστεριων.
Ουρλιαζε τους χειμωνες και χαμογελουσε τα καλοκαιρια,ελεγε δεν αντεχει το κρυο εξω και μεσα στους ανθρωπους.
Ελεγε πως θα την εγκατελειπε οταν θα μεγαλωνε και φοβοταν να την χασει ,εβαζε στοιχημα πως δεν θα μεγαλωνε και ετσι δανειζοταν παιδο – ονειρα για χρονια ανταλασοντας τα με πεταλουδονειρατα και μπαμπουρες που ξερουν να γαργαλουν ,τα παιδια χαμογελουσαν και εκεινη κοιμοταν στα συννεφενια τους ονειρα.
Δεν μεγαλωνε και οι μεγαλοι την.κοροιδευαν καμμια φορα την τιμωρουσαν κουνωντας εκεινο το δαχτυλο με υφος αστυνομικο ,
Τους σιχαινοταν τους αστυνομικους και την κυρα εξουσια που κουνουσε την δυναμη της πανω απτα κεφαλια των αδυναμων ,παρασυροντας ετσι και τους δυνατους.
Το νεραιδωτο την παει σε υπογεια παρτυ και σε ανθρωπους παγιδες,σε ηλιοβασιλεματα και πρασινα αλογα,αλλοτε σε αδιεξοδες κουνελοτρυπες και τσαγιερες που ξερουν να χορευουν,σε σχεσεις.μονοδρομες και αγαπες που λιωνουν σαν ζαχαρη στον ηλιο.
Ομως το νεραιδωτο της δινει φτερα και θεληση,διψα για ζωη και.παιχνιδι.
Τι εννοεις πως η ζωη δεν ειναι.παιχνιδι?
Leave a Reply