Πάλι έξω

Στέκετε έξω στην βροχή.

Ξεπλένει τις πληγές από το αλάτι που τους έριχνε.

Φοβόταν πολύ και κατηγορήθηκε γιαυτό τις περισσότερες φόρες.

Όποτε πλησίαζε κάποιος, έβλεπε την ασχημία μέσα της.

Την άρνηση.

Ρε μάγκα μου ξέρεις πόσο πάλευε για να ζήσει;

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να τα παράτας.

Να κλείνεις την πόρτα πίσω σου.

Να αλυχτάς σιωπώντας.

Δεν θυμάται τίποτα, ούτε νιώθει.

Μικρή ήταν; μεγάλωσε; δεν ξέρει.

Μοιάζει πολύ με εκείνη όμως όχι αρκετά για να σταθεί δίπλα σου.

Οι άνθρωποι παλεύουν με σκιές κι εκείνη μόχθησε να την εξημερώσει την σκιά της.

Φεύγεις;

Θα στρίψει ένα τσιγάρο και τα ποδιά της θα χορεύουν αγωνίες.

Νευρόσπασμα. Έτσι την προσφωνούσαν.

Νευρόσπασμα.

Αποδεικνύονται όλα τα επίθετα και επιθετικά σου σκίζουν τα σωθικά.

Χωρίς πρόσωπο.

Ποιος είμαι;

Τι δουλειά έχω εδώ;

Που πήγε η καρδιά μου;

Και έξω να βρέχει κι εκείνη να τσακίζει και να τσακίζεται από την αρχή.

Καμμια φορά να σκέφτεσαι κι εκείνους που προσπάθησαν να στεριώσουν.

Με οποίο τρόπο.

Καμμια φορά να βλέπεις κι έξω από σένα.

Σε μένα μιλάω, μην δίνεις σημασία.

Έξω βρέχει.