Δυο μερες ηταν μονο.
Αιωρα και φτηνο κρασι.
Η θαλασσα ποτε αγριευε και ποτε γαληνια αντανακλουσε πανω μας.
Τις πρωτες ωρες βγαινει η πιεση που θελεις δεν θελεις την παιρνεις μαζι σου. Κλασσικα πραγματα , ρουτινιαρικα. Τα εφερα ολα? και λοιπα ψυχαναγκαστικα.
Επειτα συνειδητοποιεις πως δεν χρειαζεσαι τιποτα για να εισαι καλα.
Χαλαρωσαμε και αγκαλιαστηκαμε σαν να το εννοουσαμε. Καταληξαμε πως στο τελος του διημερου το εννοουσαμε περισοτερο.
Ξερεις , ευγνωμοσυνη. Την νιωθουμε ακομα.
Ψωμι , τυρι φτηνο κρασι μια αιωρα , λιγοι καλοι φιλοι με καθαρια ματια και το ηλιοβασιλεμα ειναι βαλσαμο.
Ετσι νιωθω.
Το παιδι γυριζει ξυπολητο, γνωρισε φιλο λεει, ειναι ευτυχισμενος το βλεπω στα ματια του.
Μπαινοβγαινει στην θαλασσα και κολλανε τα χερια του παγωτο και χαλικια. Τα δεντρα τραγουδανε θα μου πει λιγο αργοτερα και θα νιωσω ακομα μια φορα το ιδιο συναισθημα.
Ευγνωμοσυνη.
Οταν το τηλεφωνο χτυπησε επανηλθα στην εκφραση που ειχα αφησει πισω στην αθηνα , συνοφρυωμενη και ευεξαπτη.
Μια οικογενεια πεινουσε. Διπλα μας , οχι στην αφρικη οπως παλια.
Ζητουσαν βοηθεια.
Τα παιδια , της οικογενειας δεν ειχαν φαει για μερες.
Ενοχες.
Απομακρυνθηκα και επειτα απο ωρα αφου βεβαιωθηκα πως ολα πηραν εναν δρομο, γυρισα στην παρεα μου , σε καποιο καμπινγκ στην κορινθο., στους φιλους μου και στην οικογενεια μου , με τα καθαρια ματια και τα λαδωμενα χαμογελα.
Τωρα μπορουσα να φαω, ο κομπος θα κατεβαινε λιγο πιο κατω .
Σιγουρα θα πεινουσαν κι αλλοι εκει εξω σκεφτηκα και πριν προλαβω να συννεφιασω , θυμηθηκα ολους εκεινους που λιγο πριν ετρεξαν να βοηθησουν την οικογενεια και χαμογελασα γιατι υπαρχουν ανθρωποι.
Η ζωη συνεχιζεται αρκει να προσπαθησεις , να μοιραστεις και να βοηθησεις.
Κυριως να νιωσεις .
Να κοιταξεις το παιδι σου στα ματια και να αναλογιστεις τα παιδια ολου του κοσμου.
Ευγνωμοσυνη για οσα εχεις. Τα λιγα η τα πολλα.
Το βραδυ τα υγρα αστερια εμοιαζαν τοσο κοντινα. Κοιμηθηκα στην αιωρα.
Απεγκλωβισα τον εαυτο μου απο τις μυριες φοβιες του.
Νιωθω διαφορετικη σημερα, λιγο πιο αισιοδοξη κι ας γυρισα στα ντουβαρια, το νεφος και την κινηση της αθηνας.
Γεμισαν τα ματια μου στιγμες και θαλασσα και φιλους και υγρα αστερια και ανθρωπια.
Κυριως ανθρωπια.
Ξερετε ποιοι ειστε. Σε εσας το χρωσταω
ευχαριστω. Σας αγαπω.
Πολύ ωραίο!!!
Ευχαριστω πολυ πολυ
Ευχαριστω πολυ πολυ
μπραβο ελενα, ωραιο στυλ .