Τα κλειδιά

Τοσο διαφορετικοι δρομοι.
Εστριψε στον τελευταιο παραδρομο, εβγαλε μια αρμαθια κλειδια και εμεινε για λιγο στο  αυτοκινητο, επαιζε το again -archive και ηθελε να το ακουσει ολοκληρο, εστριψε ενα τσιγαρο και χαθηκε στις μικρες σταγονες στο τζαμι.
Τα κλειδια.
Ποσα κλειδια θεε μου για τοσες κλειστες πορτες;
Θα καταφερνε ποτε να κατευθυνει τον εαυτο της εκει που πραγματικα ηθελε να βρισκεται;
θα ακουγε αραγε το τραγουδι ως το τελος; η θα ετρεχε κοντα του;
Που να ειναι τωρα;
Διαφορετικοι δρομοι & κλειδια.
Διαφορετικη μοναξια,φιλε να εισαι αλλα να μην εχεις.
Να λες μα να μην αγγιζεις.
Να ξερεις.
Να ξερει.
Κι υστερα να μην θελεις να ξερεις τιποτα παραπανω , να θελεις να μην νιωθεις για λιγο τον στιχο στο πετσι σου.
Τα κλειδια, ναι τα κλειδια.
Ανοιξε την πορτα και μπηκε στην πραγματικοτητα της.