Τρύπια.

Εχω μια τρυπα στην καρδια κι ολο χανω , χανω πατριδες και ονειρα, αιμα ανακατεμενο με αναμνησεις και ελπιδες.
εχω μια τρυπα μεστην τσεπη κι οτι ειχα το εχασα, μαζι με το σημειωμα και τα ψιλα για το παζαρι, τις νοτες που σου φυλαξα και το ζαρι που μου χαρισες.
ολα τα εχασα.
κι εσενα.
κι εμενα.
Χαθηκα μεσα στην αφιλοξενη πολη ψαχνωντας να σε βρω και παλι, πολλα προσωπα ξενα και σειρηνες, φωτα παντου και σκοταδια ανακατεμενα στα προσωπα τους.
Δεν ηρθες ποτε στην γεφυρα και φορεσα τα κοκκινα παπουτσια,αυτα που σε εκαναν να γελας οταν χορευω.
Εχω μια τρυπα στην καρδια που ολο μικραινει κι αν δεν φανεις κι αποψε θα κλεισω τους λογαριασμους μας.
μοναχα την τρυπα στα ματια θα κρατησω, να νιωθω τις τρικυμιες,παντα τις αγαπουσα τις τρικυμιες ,ετσι σε αναγνωρισα θυμασαι?
ειπες: τι αγαπας πιο πολυ; κι ειπα τις τρικυμιες και με πηρες απτο χερι και με πηγες στην θαλασσα.
Ειχε βορια θυμασαι; θυμασαι πως χτυπουσε μανιασμενα το κυμα πανω στην βαρκα;
θυμασαι που ετρεμα στα χερια σου;
θυμασαι;
κι υστερα καλμαρε η ψυχη γιατι βρηκε απαγγιο.
Εκανε ξαστερια και κυνηγησαμε τα συννεφα.
Ειπες: μην προσπαθησεις,θα καταληξεις τρυπια, μην τα μετρας τα αστερια καποιος θα φυγει.
Και σε αψηφησα ,τα μετρουσα για να στα χαρισω, για να περνουν οι νυχτες μακρια σου ανωδυνα.
κι εφυγες.
και εμεινα τρυπια.
Με ενα ματσο αστερια τυλιγμενα στο μαξιλαρι μου.