Ναι.
Και μοχθησε και ταξιδεψε για να σκαρφιστει το ονειρο της, απεκτησε μελανιες μεσα της και η μικρη φωνουλα εγινε κραυγη που εδιωξε με την ασχημια της σαν σκιαχτρο οτι αγαπουσε, ολα για ενα ονειρο δεν ελεγε και το τραγουδι ? κι ας ειναι η φωτια του να σε καψει.
Μοναχη για χρονια παρατηρουσε με ηρεμια τους χειμωνες των θλιψεων της και εφτιαχνε παραμυθια να γλιτωσει απο τους δρακους ,αυτο πριν συναντησει την καλη της νεραιδα.
Πιστευεις αραγε στις νεραιδες? η στους μονοκερους ? γιατι δεν ειμαι σιγουρη αν ηταν νεραιδα ,μονοκερος η ξωτικο..
σου ελεγα μπορω να καταπιω το ουρανιο τοξο και γελουσες σαν παιδι , εκλεινες τα ματια με τα χερια σου και εγω το μονο που ζητουσα ηταν να πιστεψεις , να ΜΕ πιστεψεις .
Γιαυτο και καθε φορα που γνωριζει καποιον πριν του ανοιξει πορτα να μπει μεσα της , τον ρωταει αν πιστευει στις νεραιδες και στους χαμογελαστους μετεωριτες στους μονοκερους και στα ουρανια τοξα που σε μεθουν, η απαντηση καταλυτικη.
Ολα ξεκινουν απο την πιστη και δεν μιλαω για θεους και δαιμονες παρα για ανθρωπους και ονειρα φιλε μου
δεν αλλαζει ο κοσμος ετσι απλα , κι ας ειναι μια μπαλα η γη που γυριζει δεν μπαινει σε γηπεδα παιχνιδι, ξεκιναει ματσακι μεσα σου σε σηκωνει απο τον καναπε και σε βγαζει εξω , εξαλλο και δυνατο και γεματο ονειρα και ελπιδες , ετοιμο οχι ετοιμοπολεμο αλλα ετοιμο , η αλλαγη ειναι μεσα σου φιλε μου, μεσα μου
και η πιστη βοηθαει
γιαυτο ξεκινα απτα απλα,
πιστεψε στην αγαπη και στους μονοκερους, στα ηλιθια αστρα μου οπως τα αποκαλεις και την αλληλεγγυη,
πιστεψε σε σενα και στην δυναμη σου, την δυναμη μας αν ενωσουμε τα χερια,
αν τρανταχτουν οι συνειδησεις μας θα κανουμε την γη να γυρισει και να ερθουν τα πανω κατω , πιστεψε γαμωτο, απλα πιστεψε..
Leave a Reply