Μου λες χρονια πολλα.
αηδιαζω φιλε. Και ξερεις κατι δεν θελω να νιωσω γυναικα , θελω να νιωσω ανθρωπος ξανα.
Βαρεθηκα τις γιορτουλες σου, τον υπερκαταναλωτισμο σου που δεν τον κοπασε ολος αυτος ο χαλασμος.
Εγινα πιο πικρη κι απο δηλητηριο, ποιος εγω, καταλαβαινεις?
Ακουω την γιαγια στην ιερισσο να φωναζει και θελω να ξεριζωσω τα μεσα μου, αθωωνεται η καφριλα και το μισος γινεται πια μαστιγα,
Μισουν οι χρυσαυγουλοι, μισεις την κατασταση, μισουν τα παιδια μας ,μισουν ολοι.
Ακομα τιποτα δεν καταλαβες, ειναι νωρις ακομα και ο πατος που ακουω συνεχεια να λες εγινε αποπατος φιλε και εχουμε βουλιαξει ολοι μας τοσο πολυ στα σκατα που βρωμανε οι ελπιδες.
Βαρεθηκα να ανεχομαι , δεν εκλεψα ρε φιλε, δεν πηρα δανειο ουτε πιστωτικη , δεν εζησα εις βαρος κανενος.
Να κανω υπομονη λες , να δυναμωσουμε λες , να αντεξουμε ..
Στερεψα , ενα βημα μπροστα χιλια πισω και πεθαινουν απτην πεινα και οι γιαγιαδες βγαινουν στον δρομο και σε βλεπω να κρυωνεις και τους φιλους μου διωχνουν και θελω να τα αλλαξω ολα, νισαφι πια.
Και το μονο που θελω να βγαινει απτα χειλη της γιαγιας ειναι παραμυθια..
αλλα σε παρακαλω μην μου λες χρονια πολλα γιατι θα την πληρωσεις εσυ, ακους? εσυ..
Leave a Reply